rvhk_nama

یا مصوِّر

rvhk_nama

یا مصوِّر

rvhk_nama

هو الذی یصورکم...
علاقه شخصی یک طلبه به عکاسی و طراحی








ِ

بایگانی
آخرین مطالب

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ارزش یاد امام حسین» ثبت شده است

۰۳
مهر

شریک شدن با امام حسین علیه السلام و شهدا کربلا


 شایدقبول و پذیرش این عنوان قدری سخت باشد. مگر می شود با حرکت عظیم و تاریخ ساز امام حسین ع همراه شد و دراین حادثه بزرگ با او شریک شد. ولی باید گفت با توجه به  سخنانی که از معصومین علیهم السلام رسیده است این مطلب دور از ذهن نمی باشد. 

جابر بن عبداللّه انصارى  که به کربلا براى زیارت قبر شریف حضرت سیدالشهداء علیه السّلام مشرف شده بود پس از زیارت قبور شهداى کربلا، آن بزرگواران را خطاب نموده و گفت به خدا قسم! ما با شما شریک بودیم در آنچه انجام دادید. عطیة بن سعد کوفى که همراهش بود به او گفت چگونه ما با شهداى کربلا شریک هستیم در حالى که در فراز و نشیب همراه آنها نبودیم و شمشیر نزدیم و آنها میان سر و تنشان جدایى افتاد، فرزندانشان یتیم و زنانشان بیوه شدند: 

جابر گفت اى عطیه! از حبیب خود رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله شنیدم مى فرمود: هرکس قومى را دوست دارد با آنها محشور شود و هرکس عمل قومى را دوست دارد در آن عمل با آنها شریک باشد، سوگند به آن خدایى که محمد صلّى اللّه علیه و آله را به راستى فرستاد نیت من و اصحاب من همان است که حسین علیه السّلام و اصحابش بر آن نیت درگذشتند) ). 

( (فَقالَ لى یا عَطِیَّةُ سَمِعْتُ حَبیبى رَسُولَ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله یِقَوُلُ مَنْ اَحَبَّ قَوْماً حُشِر مَعَهمْ وَمَنْ اَحَبَّ عَمَلَ قَوْمٍ شَرِکَ فى عَمَلِهِمْ وَالَّذى بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ نِیَّتى وَنِیَّةِ اَصْحابى عَلى مامَضى عَلَیْهِ الْحُسَیْنُ وَاَصْحابُهُ) ) (نفس المهموم ص 300) 

در حدیث دیگری نقل شده است, حضرت رضا علیه السّلام به ریان بن شبیب فرمود: ( (یَابْنَ شُبَیْبِ اِنْ سَرَکَ اَنْ یَکُونَ لَکَ مِنَ الثَّوابِ مِثْلُ ما لِمَنِ اسْتَشْهَدَ مَعَ الْحُسَیْنِ فَقُلْ مَتى ما ذَکَرتَهُ یالَیْتَنى کُنْتُ مَعَهُمْ فَاَفُوزَ فَوْزاً عَظیماً) )(نفس المهموم ص 17) 

( (اى پسر شبیب! اگر تو را مسرور مى کند که بوده باشد براى تو از ثواب مانند ثواب آن کسانى که با حسین علیه السّلام شهید شدند پس هرگاه یاد 

آن حضرت می افتی بگو: 

یعنى: اى کاش! بودم با اصحاب حسین علیه السّلام پس به سعادت بزرگى مى رسیدم.

( (یا لَیْتَنى کُنْتُ مَعَهُمْ فَاَفُوزَ فَوْزاً عَظیماً) ).